 |
Οι επιπτώσεις εκείνων των γεγονότων ήταν συνταρακτικές, όχι μόνο για την Περσία και την ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Εναν αιώνα αργότερα, οι φυσικοί πόροι του Ιράν ενδέχεται να παίξουν και πάλι αποφασιστικό ρόλο στην αναζήτηση ενεργειακής ασφάλειας από τη δυτική Ευρώπη. Η Ε.Ε. θα μπορούσε να επενδύσει στην κατασκευή του αγωγού Nabucco, ο οποίος θα μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν προς την Τουρκία και τη νότια Ευρώπη. Υπάρχει μόνο ένας προμηθευτής που θα μπορούσε να καταστήσει τον Nabucco εμπορικά βιώσιμο: το Ιράν.
Τα αποθέματα φυσικού αερίου της χώρας αυτής είναι δεύτερα σε μέγεθος μετά τα ρωσικά, και θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τη δυτική Ευρώπη μέσα από την επέκταση του υπάρχοντος αγωγού Ταμπρίζ-Αγκυρας.
Αλλά οι πιέσεις της Ουάσινγκτον δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Το Ιράν δεν μπορεί να εξάγει αέριο χωρίς μεγάλες ξένες επενδύσεις, και την περασμένη εβδομάδα η Shell και η Repsol ανακοίνωσαν ότι δεν θα συνεχίσουν την προσπάθεια να εκμεταλλευτούν τα ιρανικά αποθέματα.
Εκτός από φυσικό αέριο, το Ιράν έχει βέβαια και πετρέλαιο: πρόκειται για τη δεύτερη χώρα του ΟΠΕΚ σε εξαγωγές και θα μπορούσε να εξάγει ακόμη περισσότερο αν είχε τις επενδύσεις τις οποίες εμποδίζουν οι κυρώσεις της Ουάσινγκτον. Το παράδοξο λοιπόν είναι ότι την ώρα που η τιμή του πετρελαίου αγγίζει τα 135 δολάρια το βαρέλι, ο πρόεδρος Μπους από τη μια ζητά από τον ΟΠΕΚ να αυξήσει την παραγωγή, κι από την άλλη εμποδίζει αυτή την εξέλιξη με την αδιάλλακτη πολιτική του απέναντι στο Ιράν.Πολλά θα εξαρτηθούν από δύο εκλογικές αναμετρήσεις που θα γίνουν σε δύο πολύ διαφορετικές μεταξύ τους χώρες. Μια νίκη του Ομπάμα είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια νέα εποχή συνομιλιών ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και την Τεχεράνη. Κι αν στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν το 2009 στο Ιράν επικρατήσει ένας πραγματιστής, οι πιθανότητες μιας συμφωνίας θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο.
Πηγή: The Guardian, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Επιπλέον Άρθρο: Απόσυρση Shell-Repsol από το Ιράν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου