Φτού ξανά από την αρχή!

Πρεμιέρα από τα μετόπισθεν

Μάχη (και), για τον έλεγχο των οδών ανεφοδιασμού δίνουν Αμερικανοί και Ταλιμπάν, καθώς οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στο Αφγανιστάν εμφανίζονται ιδιαίτερα ευάλωττες και εξαρτημένες από τη σταθερότητα και την ασφάλεια του Πακιστάν.

Την περασμένη εβδομάδα αντάρτες πραγματοποίησαν δύο επιθέσεις (τέσσερις τον περασμένο μήνα), κατά εφοδιοπομπών του ΝΑΤΟ κοντά στην πόλη Πεσαβάρ, στη βορειοδυτική επαρχία των συνόρων.

Στη μία επίθεση καταστράφηκαν ολοσχερώς 50 κοντέινερ και 100 φορτηγά, ενώ στην άλλη, 145 οχήματα και δύο τεθωρακισμένα. Αλλα 22 φορτηγά με τρόφιμα πέρασαν στα χέρια των ανταρτών, όταν ακινητοποίησαν εφοδιοπομπή κοντά στα σύνορα.

Το αρχηγείο των δυνάμεων της Ατλαντικής Συμμαχίας στη βάση Μπαγκράμ υπολογίζει ότι απαιτούνται να εισάγονται ετησίως 75 εκατομμύρια γαλόνια καυσίμων και απροσδιόριστες, πλην όμως τεράστιες, ποσότητες ανταλλακτικών, όλα μέσω πακιστανικού εδάφους, όμως, η περιοχή διέλευσης είναι η εξεγερμένη αυτόνομη περιοχή της φυλής Παστούν, η οποία θεωρείται άντρο και κοιτίδα των Ταλιμπάν.

Ο δρόμος της Μόσχας

Το ΝΑΤΟ εισάγει στο Αφγανιστάν μέσω Πακιστάν και το 75% του συνόλου των εφοδίων που χρειάζεται η πολυεθνική δύναμη, ενώ το υπόλοιπο 25% προέρχεται από βορρά, από το Τουρκμενιστάν. Ο βόρειος δρόμος θεωρείται ελεγχόμενος από τη Μόσχα, καθώς τα εφόδια φτάνουν σιδηροδρομικώς μέσω του ρωσικού δικτύου και γι' αυτόν το λόγο δεν μεταφέρονται ευαίσθητα στρατιωτικά υλικά.

Από εκεί περνούν τρόφιμα και κατασκευαστικά υλικά. Το πρόβλημα του ανεφοδιασμού αναμένεται να κορυφωθεί τον επόμενο χρόνο, καθώς θα φτάσουν στην Καμπούλ οι πρόσθετες δυνάμεις που αναμένεται να στείλει ο Μπαράκ Ομπάμα. Οι άντρες θα έχουν ανάγκη για πρόσθετα καταλύματα, στρατόπεδα, βάσεις, εστιατόρια, εξοπλισμό και επιμελητεία, φορτώνοντας με ακόμη περισσότερα προβλήματα το ασταθές σύστημα.

Ηδη, Γερμανία και Ισπανία ανεφοδιάζουν τα στρατεύματά τους μόνο μέσω αερογέφυρας, όμως αυτό είναι πρακτικά αδύνατο να συμβεί για το σύνολο της πολυεθνικής δύναμης που θα απαρτίζεται σύντομα από 64.000 στρατιώτες από 41 χώρες. Οι επιθέσεις των Ταλιμπάν μέσα στο έδαφος του Πακιστάν κατά αμερικανικών στόχων έχει προκαλέσει πρόσθετα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Ισλαμαμπάντ.

Οι Αμερικανοί κατηγορούν τους Πακιστανούς όχι μόνο ότι έχουν χάσει τον έλεγχο των συνόρων, αλλά και ότι σε πολλές περιπτώσεις οι αφγανοί αντάρτες συνεργάζονται με πακιστανούς υπηκόους με την ανοχή των τοπικών αρχών.
Ν. Ζ

Πηγή: Enet

-----------------------------------------------------------------------

Πόλεμος και πάλι από μηδενική βάση

Επτά χρόνια μετά την αμερικανική επέμβαση στο Αφγανιστάν, η κατάσταση μοιάζει να επιστρέφει στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε. Οι πρόσφατες επιθέσεις κατά αυτοκινητοπομπών ανεφοδιασμού των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων συμβολίζουν την απειλητική ανάκαμψη των Ταλιμπάν, οι οποίοι ελέγχουν πλέον το 72% της χώρας, απειλώντας να πολιορκήσουν και την πρωτεύουσα την Καμπούλ.

Αυτό καταδεικνύει έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Ασφάλειας και Ανάπτυξης (ICOS), που επισημαίνει πως «παρά τα τεράστια ποσά που έχουν διατεθεί στη χώρα από τη διεθνή κοινότητα, το κράτος κινδυνεύει να πέσει ξανά στα χέρια των Ταλιμπάν».

Εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ χαρακτήρισαν την έκθεση ανακριβή, υποστηρίζοντας ότι οι Ταλιμπάν είναι παρόντες σε λιγότερο από το 50% της χώρας, λες και αυτό το στοιχείο αποτελεί θετική ένδειξη, ενώ απέφυγαν να σχολιάσουν ότι τους πρώτους δέκα μήνες του χρόνου 255 Αμερικανοί και στρατιώτες του ΝΑΤΟ έχασαν τη ζωή τους στη χώρα, περισσότεροι δηλαδή απ' όσοι τα τέσσερα πρώτα χρόνια του πολέμου.

Ενδεικτικό της ανησυχίας των συμμάχων για το μέλλον της Καμπούλ -και κατ' επέκταση για την έκβαση του πολέμου- είναι το γεγονός ότι οι 3.500 πρόσθετοι Αμερικανοί στρατιώτες, που θα καταφθάσουν στη χώρα τον προσεχή Ιανουάριο, θα αναπτυχθούν νοτίως της πρωτεύουσας, ενώ λίγες εκατοντάδες θα σταλούν στα σύνορα με το Πακιστάν.

Αναλύοντας την αποτυχία της στρατηγικής που έχει ακολουθηθεί έως σήμερα, η έκθεση επιβεβαιώνει αυτό που ειδήμονες επί σειρά ετών τόνιζαν. Οτι, δηλαδή, «οι προσπάθειες για την οικονομική ανοικοδόμηση της χώρας δεν είχαν αντίκτυπο στις συνθήκες ζωής των τοπικών κοινοτήτων. Η σημερινή εξέγερση, είτε αυτή που απλώνεται στις αγροτικές κοινότητες που έχουν ως βασικό τους κίνητρο τη φτώχεια, είτε εκείνη που συγκεντρώνεται γύρω από έναν πυρήνα ριζοσπαστών ισλαμιστών μαχητών, κερδίζει ορμή, κάνοντας ακόμη πιο σύνθετη τη διαδικασία ανοικοδόμησης και σαμποτάροντας στην πράξη την αποστολή σταθεροποίησης του ΝΑΤΟ».

Οι Ταλιμπάν άρχισαν να επανασυσπειρώνονται το 2004 κι έκτοτε αυξάνουν την παρουσία τους στη χώρα, ιδίως στο Νότο, χάρη στα λάθη των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων. Ως σημαντικότερες αιτίες της εξέγερσης αναφέρονται οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί που προκαλούν τεράστιο αριθμό άμαχων θυμάτων και τα προγράμματα εξάλειψης των καλλιεργειών οπίου που πλήττουν τους φτωχούς αγρότες.

Η πολυδιαφημιζόμενη ανθρωπιστική βοήθεια δεν φτάνει στους αποδέκτες της, ενώ η ανεργία και η φτώχεια βαθαίνουν μαζί με τις τεράστιες ελλείψεις κάθε είδους υποδομών, γεγονός που ευνοεί να εμφανίζονται οι Ταλιμπάν ως μια εναλλακτική λύση. Τη στιγμή που οι ΗΠΑ ετοιμάζουν μια αναθεώρηση της στρατηγικής τους στο Αφγανιστάν, πολλοί αμφιβάλλουν αν η αναγγελθείσα αύξηση της αμερικανικής παρουσίας κατά 20.000-25.000 στρατιώτες θα μπορέσει να αποδώσει θεαματικά αποτελέσματα.

Ενδεικτική είναι η σύσταση του Τσας Φρίμαν, προέδρου του Συμβουλίου Μεσανατολικής Πολιτικής, ότι οι ΗΠΑ πρέπει να θυμηθούν το λόγο για τον οποίο επενέβησαν στο Αφγανιστάν. Για να πάψει, δηλαδή, να χρησιμοποιείται ως βάση εξτρεμιστών ισλαμιστών κι όχι για να του επιβάλλουν πρότυπα δυτικής δημοκρατίας σ' ένα κράτος που είναι ξένα προς την ιστορική παράδοσή του.

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ

Πηγή: Enet