Φρομ Μανταγκάσκαρ γουίθ λόβ !

Το παιδάκι, ο Μπίκος, το λοιπόν, ο από το 2002 πρόεδρος «ένα και τίποτα», πού όταν ποζάρει στις φωτογραφίες με τους ομολόγους του Αφρικανούς θυμίζει τον Ρίζο ανάμεσα σε Αμερικάνους μπασκετμπολίστες, αυτός ο τσίφτης πού «έφαγε» τον προηγούμενο, έκανε εκλογές «προπόνηση» το 2006 και τις κέρδισε περίπατο (Σημ. τα ψηφοδέλτια των αντιπάλων του φτάσανε με τα μουλάρια στα ακριτικά χωριά - ενώ τα δικά του με το προσωπικό του τζετ).

Στη συνέχεια, για να εξασφαλίσει «προεδρική» μονιμότητα (σημ.= ισοβιότητα δικτάτορα) βρήκε κάτι καλά παιδάκια ράφτες σαϊνια από το Αμέρικα, τού ράψανε διπλοβελονιά έναν εκλογικό νόμο κι ένα νέο Σύνταγμα στα μέτρα του, τού ψιθυρίσανε στ' αυτί «Έι, μάγκα, ρίξαμε εφτά δισεκατομμύρια πράσινα επένδυση στην απ'τα κόκαλα βγαλμένη των λιμουροπρογόνων σου για ν'αρπάξουμε το νίκελ, το κοβάλτιο, τις αλουμίνες...σε θέλουμε...να σταθείς στο ύψος σου - ψέματα - στο ύψος τού Μάικλ Τζόρνταν, άντε λοιπόν και κάνε ένα δημοψηφισματάκι - πανηγύρι να επικυρώσει ο λαός και να σε χαρεί...να σε χαίρεται στον αιώνα, με το κοστουμάκι πού σού ράψαμε».

Δικό μας το μαχαίρι, δικό μας το καρπούζι, κάνει «δημοψήφισμα» ο μεγάλος και εισπράττει ΝΑΙ ογδόντα τόσα τοίς εκατό...όχι παίζουμε! (Όσο μπόι τού έλειπε το πήρε σε ποσοστό!) Και δες, ρε παιδί μου, περίεργος πού είναι κόσμος λίγους μήνες αργότερα πού γίνονται δημοτικές εκλογές στην πρωτεύουσα, κι όλοι περιμέναμε ο «δικός του» υποψήφιος να εισπράξει ανάλογο ποσοστό...

Τί γίνεται; ΤΡΩΕΙ ΜΑΥΡΟ!

Και δήμαρχος εκλέγεται ένα παλικαράκι 32 χρονών με καπελίνο τού τζόκευ, ομορφόπαιδο, ορεξάτο να επαναλάβει την ιστορία τού «για να γίνεις πρόεδρος σ'αυτή τη χώρα πρέπει να περάσεις από δήμαρχος της πρωτεύουσας», περίεργα πράματα, σαν το καλαμάρι πού για να γίνει αστακός πρέπει πρώτα να περάσει από το οπλοστάσιο της CIA για να θωρακιστεί (Zεύς οίδε έναντι τίνων παροχών - ξεπουλημάτων της «ιεράς» λιγουροπατρίδας)

Παρένθεση: Αυτό το παλικαράκι - ντελικανής, ονόματι Andry - Αντρέας - Αντρίκος, «τα είχε» για ικανό χρονικό διάστημα με την κόρη τού Μπίκου, της φύτεψε κι'ένα παιδί ελπίζοντας να γίνει γαμπρός, σώγαμπρος, ότι να’ναι, τού υπερπρόεδρου, να φάει τίποτα απ'τα πράσινα πού έρρεαν με τη σέσουλα, να λιγδώσει λίγο τ'αντεράκι του. Έλα πού ο Μπίκος δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια προβοκατόρικα σχέδια....σαν καλός κι άξιος δικτάτορας έκανε το Μεταξά (πώς μού’ρθε!) και εξεφώνησε ΟΧΙ (ρέ τσόγλανε), δε στη δίνω... Άντε και γ...

Μόνο πού ο Αντρίκος δεν ήτανε τζιναβωτός κι ούτε πού το γούσταρε άλλο απ' το να το κάνει στον παρ' ολίγον πεθερό... «I will be explained to you αλμυρό arabic peanut, να με θυμάσαι, παλιόπ...». Όλα πήγαιναν καλά και ωραία, με τον πιτσιρικά να το παίζει μέλλον Μεσσίας και να κερδίζει μαθητές κι οπαδούς και με τον Μπίκο να το παίζει αυτοκράτορας, μονοπωλώντας την οικονομία της χώρας, μίζες και ρεμούλες από παντού, ως κι απ'οτην ελληνική σαχλοεταιρεία πού τού έφτιαχνε ένα δρόμο στην ανατολική ακτή, μετοχές σε όλες τις εταιρείες της Μαδαγασκάρης, τη μία πίσω απ'την άλλη, μύλους, εργοστάσια με γερμανικά δάνεια, 5.000 αγελάδες από τη Νορβηγία για καθετοποίηση της παραγωγής της μονοπωλιακής στη χώρα γαλακτοκομικής του μονάδας...τι να λέμε, τι να πρωτοαναφέρουμε! Και κάπου εκεί...στη στροφή της ειδικής διαδρομής, ξέχασε να τραβήξει χειρόφρενο σαν καλός ραλίστας και την έκανε βουτηχτή στους ορυζώνες, (σιτοβολώνες δεν έχει η Μαδαγασκάρη - ρύζι τρώνε τα λιγούρια) Δηλαδή, πίτσι πίτσι οι αυλοκόλακες, πίτσι πίτσι, η μεγαλομανία, η μέθη της εξουσίας τού φουκαριάρη πρώην γιαουρτά να δείξει στην αριστοκρατία τού τόπου τι αξίζει, καβάλησε το καλάμι ο δικός σου κι άρχισε να το παίζει Louis XIV.

Με αποκορύφωμα, να αλλάξει το Boeing 737 - Air Force One πού τού χρησίμευε για τις μετακινήσεις και τα ταξιδάκια αναψυχής ανά την υφήλιο με ένα καινούργιο μεγαλύτερης αυτονομίας - τι να λέμε τώρα - να θέμε να πάμε Νέα Υόρκη στη δεξίωση τού Ομπάμα και να πρέπει να σταματήσουμε στην Καζαμπλάνκα για ανεφοδιασμό....πά, πά, πά, τί πράματα είναι αυτά! Κόστος...μόνο 60 εκατομμύρια πράσινα, απ' τα οποία ο κρατικός κορβανάς επιβαρύνθηκε μόνο με τα τριάντα, τα άλλα τα έβαλε ο «μεγάλος» από την τσέπη του! (Σας μυρίζεται υπερτιμολόγηση μήπως; Μπάάάάαα...)

Ευκαιρίας δοθείσης...άλλο πού δεν ήθελε ο παρολίγον γαμπρός, τον έκραξε. Στις 26 Ιανουαρίου, τώρα δα, το τρέχον 2009 μάζεψε κόσμο και κοσμάκη στην πλατεία Ανεξαρτησίας στην πρωτεύουσα και τον έκανε τ' αλατιού. «Ρε, εμείς δεν έχουμε ρύζι να βάλουμε στο στομάχι μας, ο λαός επιβιώνει μόνο χάρη στις βοήθειες τού Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των ανθρωπιστικών οργανώσεων, κι εσύ, το παίζεις Ροκφέλερ της Αφρικής, με τα λούσα και τα μεγαλεία σου απ' τη μία μεριά, κι απ' την άλλη το χέρι της ζητιανιάς απλωμένο; Φτού σου, παλιομασκαρά: Ο λαός δε σε πάει, ρέ, μάζεψε τα και φύγε, παλιολαμόγιο, παλιοκλέφτη!».

Έτσι τα'σουρε ο Αντρίκος και με το δίκιο του, για να λέμε τα σύκα σύκα. Κι ύστερα από αυτή την κουβέντα ξέσπασαν οι ταραχές. Ο όχλος έκαψε τα δύο κανάλια της τηλεόρασης (το κρατικό και του δικτάτορα) λεηλάτησε καμιά πενηνταριά καταστήματα (συμπεριλαμβανόμενων αυτών τού προέδρου) κι ύστερα τους έβαλε φωτιά. Κατά το κάψιμο παγιδεύτηκαν μέσα στα καταστήματα πολλοί πλιατσικολόγοι, πού κάηκαν ζωντανοί. Έτσι, από τους εκατό νεκρούς πού αναφέρουν τα ΜΜΕ, οι ενενήντα-και βάλε είναι θύματα πού «έφαγαν το κεφάλι τους».Υπήρξε και ένας δεκαοκτάχρονος νεαρός πού πυροβολήθηκε στο κεφάλι από ελεύθερο σκοπευτή τού προέδρου, έτσι οι διαμαρτυρόμενοι απέκτησαν τον πρώτο τους ήρωα - μάρτυρα.

Η συνέχεια μόνο με την ελληνική λέξη «κλαυσίγελος» μπορεί να αποδοθεί. Ο νεαρός διόρισε δικό του πρωθυπουργό και σχημάτισε κυβέρνηση πού πήγε να καταλάβει το κοινοβούλιο με το ζόρι. Εκεί καραδοκούσαν τα ΜΑΤ πού βάρεσαν στο ψαχνό. Επισήμως 31 νεκροί και 200 τραυματίες από το πλήθος των αντιφρονούντων. Ο πρόεδρος τρεις μέρες μετά δήλωσε ότι λυπάται αλλά ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο!

Τελικά ο πρόεδρος μετά από πιέσεις τού εκπροσώπου τού ΟΗΕ και – άκουσον άκουσον - τού εκπροσώπου τού συλλόγου των εκκλησιών της Μαδαγασκάρη, δήλωσε ότι δέχεται να έρθει σε συνομιλίες με τον αντίπαλό του. Ένα μήνα τώρα παίζουν τον παπά. Πότε ο Μπίκος σνομπάρει τη συνάντηση, πότε ο πιτσιρικάς το παίζει τσαμπουκάς και ξαναμαζεύει τον κόσμο σε συλλαλητήρια και γιουρούσια, πότε τα όργανα της τάξης το παίζουν τοξότες τού Ξέρξη και κρύβουν τον ήλιο από τη βροχή τα δακρυγόνα, πότε αφήνουν τα υπουργεία αφύλακτα και οι κινηματίες τα καταλαμβάνουν, πότε συλλαμβάνουν διαδηλωτές και πότε αυτομολούν στο κίνημα λόγω ιδεολογίας. Γλαφυρά, μα και γελοία. Τραγικά μα και τραγελαφικά... πού αν ερχότανε ο Γαβράς να γυρίσει καμιά σχετική ταινία αντί για πολιτικό θρίλερ θα τού έβγαινε φαρσοκωμωδία τού Βέγγου!

Σήμερα ο εκπρόσωπος τού ΟΗΕ δήλωσε ότι θέτει τον πιτσιρικά υπό την προστασία των Ηνωμένων Εθνών και τού παραχωρεί διπλωματικό άσυλο σε μια βιλλάρα στην πρωτεύουσα...έτσι ο Μπίκος δεν θα μπορεί να τον μπουζουριάσει!

Κι ο χορός καλά κρατεί... Γουστάρει κανείς Λαμπρή με «πραξικόπημα» της πλάκας; Ας κοπιάσει στη Μαδαγασκάρη να μού κάνει παρέα

Ζείρων

Πηγή: tvxs.gr