Ατλαντίδα ή Ελ Ντοράντο

Ο τελευταίος Νέος Κόσμος



Ήθελα να κάνω λιγάκι υπομονή για το επόμενο άρθρο το οποίο θα έγραφα, γιατί τα θέματα που εξελίσσονται την περίοδο αυτή είναι πολλά και καυτά.

Σαν τις εξελίξεις, όμως, οι οποίες διακρίνονται εντός της επόμενης δεκαετίας, και θα απασχολούν το "μοίρασμα" της Ανταρκτικής, δύσκολα θα τις ξαναζήσουμε. Απλά ... γιατί μας τελειώσανε οι ήπειροι!

Δεν υπάρχουν άλλες ήπειροι προς ανθρώπινη εκμετάλλευση, γι'αυτό και η προαναφερθήσα παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στο «μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι».

Θα σας παραθέσω κάποια στοιχεία, τα οποία πιστεύω μπορούν να μας βοηθήσουν να βγάλουμε κάποιο ταπεινό συμπέρασμα.


Έκταση: 14,000,000 km² (από τα οποία 280,000 km² είναι έδαφος χωρίς πάγο και 13,720,000 km² καλύπτονται από πάγο)

Σύγκριση Ευρώπης - Ανταρκτικής


Πληθυσμός: Περίπου 1000 μή μόνιμοι κάτοικοι (σχεδόν όλοι ανοίκουν σε διεθνείς επιστημονικές ομάδες)

Συνθήκη:
Στις 1/12/1959 υπογράφτηκε και στις 23/6/1961 άρχισε να εφαρμόζεται.
(The Antarctic Treaty System)
Αλλά το 2011 σταματά να ισχύει, και ... αναθεωρείται!

Μπορεί τότε στα μέσα της ψυχροπολεμικής περιόδου τα πράγματα να συμφωνήθηκαν όπως συμφωνήθηκαν, αλλά περάσανε αυτές οι εποχές «συγκαταβατικότητας» και οι πόλοι δεν έμειναν οι ίδιοι.. όπως επισης και οι παίχτες.


Οι -έως την υπογραφή- Εδαφικές Διεκδικήσεις


Date    Country
1908   United Kingdom (British Antarctic Territory -- 20°W to 80°W)
1923   New Zealand (Ross Dependency - 150°W to 160°E)
1924   France (Adélie Land - 142°2′E to 136°11′E)
1929   Norway (Peter I Island - 68°50′S, 90°35′W)
1933   Australia (Australian Antarctic Territory-160°E to 142°2′W and 136°11′W to 44°38′E)
1939   Norway (Queen Maud Land - 44°38′E to 20°W)
1940  Chile (Antarctic Chilean Territory - 53°W to 90°W)
1943  Argentina (Argentine Antarctica - 25°W to 74°W)

Unclaimed territory 90°W to 150°W (except the Peter I Island)

Και βεβαίως οι κύριοι middlemen της συμφωνίας χωρίς να διεκδικούν ΗΠΑ και πρώην ΕΣΣΔ-νυν Ρωσία.

Αυτές οι χώρες ήταν οι κύριοι παίχτες.

Σήμερα όμως τα πράγματα αλλάζουν, κυρίως λόγω ισορροπιών αλλά και λόγω εισροής νέων δυναμικών παιχτών όπως λ.χ. η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.

Όμως, η συνθήκη, επιβάλλει το εξής.
Καμία διεκδίκηση μεταγενέστερη της υπογραφής της Συνθήκης ΔΕΝ αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο. Καμία διεκδίκηση δεν μπορεί να αλλάξει μορφή και περιεχόμενο.

Και ήδη, από την αρχή της συνθήκης οι δύο middlemen έχουν -και θεσμικά- εκφράσει την αντίθεσή τους με αυτό το άρθρο. 

Επίσης, υπάρχει και μια ανεπίσημη διεκδίκηση από την Βραζιλία (Brazilian Antarctica - 28°W
to 53°W 1986) που αφορά εδάφη εντός των διεκδικούμενων εδαφών της Αργεντινής.

Διακρίνουμε τέσσερα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ρωσία) τα οποία έχουν τα μάτια τους στην ήπειρο του Νέου Κόσμου, και με το πέρας του 2011 θα πραγματοποιήσουν «αναθεώρηση» της Συνθήκης.

Και είναι προφανές από την πρόσφατη ανακοίνωση από την Βρετανία
(Britain to claim huge area of Antarctic seabed ) ότι το παιχνίδι τώρα αρχίζει.


Η Ανταρκτική κατέχει το 90% των πάγων του κόσμου και το 70% των παγκόσμιων αποθεμάτων φρέσκου πόσιμου νερού.

Μήπως μιλάμε για μια πρώτη ύλη η οποία επηρεάζει την πορεία, όχι απλά
της οικονομίας, αλλά του ανθρώπινου πολιτισμού γενικότερα..?

Επίσης είναι αρκετά πλούσια σε άλλα στοιχεία όπως φαίνεται από το σχήμα,
και ήδη πολλά project χρηματοδοτούν επιστημονικές έρευνες και ανασκαφές
για την ψυχή της μάνας τους και για χάρη της διάδοσης των επιστημών (?!)...


Όσον αφορά τα ενεργειακά, που έως τώρα δεν είπαμε τίποτα, μόνο η Weddell και η Ross Sea προβλέπεται ότι κάθονται πάνω σε περίπου 50 δις βαρέλια αργού πετρελαίου - ποσότητα οριακά μεγαλύτερη από τα συνολικά προβλεπόμενα αποθέματα πετρελαίου στην
Αλάσκα! Επίσης, το Great South Basin, το οποίο εκτείνεται 450km από το νοτιό κομμάτι της Νέας Ζηλανδίας προς την ανταρκτική ακτή, υπολογίζεται ότι περιέχει ποσότητα υδρογονανθράκων (κυρίως φυσικού αερίου) ισότιμη με 10 δις βαρέλια πετρελαίου (ΕΙΑ). Τέλος, επιβεβαιώνεται ότι το 1/4 των συνολικών υδρογονανθράκων «κοιμούνται» εντός του ανταρκτικού κύκλου (U.S. Geological Survey).

Έως τώρα μιλήσαμε για δύο περιοχές -μόνο- εντός του Ανταρκτικού κύκλου όπου τα μεγέθη μιλανε από μόνα τους και είναι κοινό μυστικό. Πόσα άλλα μη κοινά μυστικά υπάρχουν; Ποιά η σχέση των Φώλκλάντς με τις βρετανικές κινήσεις σήμερα; Τα θέματα που
θα αρχίσουν να προκύπτουν είναι πάρα πολλά, και μόνο ο χρόνος θα δείξει προς ποιά
κατεύθυνση και με ποιούς συσχετισμούς θα υπάρξει γεωπολιτική αντιπαράθεση.

Βέβαια, σε μια εποχή όπου η αποτίμηση του πετρελαίου φτάνει τα 100 $, είναι φυσικό να επιδιώκεται κουβέντα για προαναφερθέντα
«κοιμώμενα κοιτάσματα», και να γίνεται δημόσιος διάλογος, ώστε ο κόσμος να αρχίζει να συνηθίζει στην ιδέα, ότι δηλαδή, η Ανταρκτική πρέπει να τεθεί προς
εκμετάλλευση για «το καλό του μέλλοντός μας»!



Analysis: U.K. opens race for Antarctica

Resource Sharing in Antarctica: "For Whose Benefit?" by Francesco Francioni

The Antarctic Treaty System: Resource Development,
Environmental Protection or Disintegration?
by Donald R. Rothwell